pastırma yazının son deminden kalma bir öğle vakti bebek sahilde oturmuş usul usul dalgalanan denize bakarken dilime “mahur beste” dolandı. oysa hiç gerek yoktu böyle hüzünlü bir şarkıya yuvarlanmaya, neyse... işe dönünce bulabileceğimi ummadan "acaba "kaptan" bu şiiri ne zaman, nerede, nasıl yazdı?" merakıyla internete daldım: "12 mart sonrasının kahır günleriydi. bir sabah radyoda duyduk ağır haberi: deniz'lere kıymışlardı. karşıyaka'dan izmir'e geçmek için vapura bindim. d

kimi der ki kadın uzun kış gecelerinde yatmak içindir. kimi der ki kadın yeşil bir harman yerinde dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir. kimi der ki ayalimdir. boynumda taşıdığım vebalimdir. kimi der ki hamur yoğuran kimi der ki çocuk doğuran ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal o benim kollarım bacaklarım başım yavrum, annem, karım, kızkardeşim hayat arkadaşımdır. nazım hikmet "yalnızlıklarımda elimden tuttular uzak fısıltıları içimi ürpertir sanki gökyüzünde