sabah gözümüzü açtığımızda yanımızda eda'yı görmek artık rutin oldu. neden geldiğini sorduğumuzda bir bahanesi muhakkak oluyor.
bir şeyler rüyasında ya korkutuyor ya kovalıyormuş; o da soluğu bizim yanımızda alıyormuş vs vs...
dün sabah ise rutinin dışındaydı bizim için. sabah uyanıp da yanımızda göremeyince bu sefer ben soluğu eda'nın yanında aldım. bir yandan gıdıklayarak uyandırmaya çalışırken bir yandan da "neden bu gece yanımıza gelmedin?" diye soruyorum sürekli. nihayet gözünü açtı ve patlattı:
- rüyamda arkadaşlarımla oynuyordum çünkü.