“birinin kapıyı vurup çıkması için içerde bir kalan, biri çekip gidiyorsa bir gönderen lazımmış” diyor hasibe. hasibe kim mi? 34 hikayenin olduğu bakele’deki karakterlerden biri.
sezgin kaymaz (konya anadolu lisesi’nden abimiz, antrenörümüz), anlattığı hikayelerde kapıyı vurup gidenler gibi kah ruhunuza bir hafiflik getirip konduruyor; kah geride kalanlardan biriymişsiniz gibi telve olup çöküyor içinize. ince bir mizahın olduğu hülya’lı hikayeler de bile gündelik olandan sıyrılıp daha geniş zamanlara açıyor okurunun gönlünü bir derviş gibi.
kimi zaman aciz hissediyorsunuz, kimi zaman neşelenip coşuyorsunuz okudukça. dersimize hiç girmemiş olsa da lakabı almış yürümüş olan “ahlaksızlığın ahlakı” hikayesinde anlattığı hocamız ise ayrı bir hoşluk oldu benim için.
son söz: “diş ağrın gibidir mazin. kaçamazsın.”