"financial times’ın web sitesindeki blogunda, bir nevi ‘ekonominin güzin ablası’ gibi okur sorularına ‘dear economist’ köşesinden yanıt yetiştiren (şimdi kitabı çıkıyor) tim harford, bahşiş konusundaki bir soruyla karşılaştı. okur, kent dışında bulunan ve haftada bir gün gittiği garajda hizmet veren park görevlisine bahşiş vermek istediğini; bunu, haftada bir 2 dolar şeklinde mi, yoksa yılbaşında 104 dolar olarak bir defada mı vermesinin daha iyi olacağını soruyordu. klasik iktisat kuramı açısından bu iki seçenek açısından pek bir fark olmadığını düşünen tim harford ise bu soruya yanıt vermeden önce nörobilimci dr. ben seymour’a danışıyor. seymour, her iki seçeneğe de karşı çıkıyor. yılbaşında bir defada verilecek yüklü bahşişin, park görevlisinin yılbaşındaki yüksek harcamaları arasında kaybolup eriyeceği; diğer seçenekte de, her hafta 2 dolarlık bir bahşişin düzenli bir gelir olması açısından daha anlamlı olacağı ama bunun da park görevlisinde ‘rutine binmiş’ bir süreç algısı yaratacağı düşüncesi beliriyor. biri atlandığında ise görevlinin kafası karışacak. giderek artan bir ölçekte bahşiş sistemi oluşturulsa bu defa ‘yükselen beklenti’ yaratılmış olacak. sonunda şöyle bir seçenek sunuluyor; okur, görevliye her hafta bir dolar verirken, ayrıca her ay da 5 dolar verecek. böylece hem 1’er dolarlık düzenli bir bahşiş sistemi kurulurken, diğer tarafta da 5’er dolarlık aylık ‘büyük bahşiş havucu’ görevlinin motivasyonunu ve hizmet kalitesini korumasını sağlayacak!"