kimimize kafka'dan dava,
kimimize ray bradbury'den fahrenheit 451,
kimimize george orwell'den 1984,
kimimize gogol'dan müfettiş,
kimimize oğuz atay'dan korkuyu beklerken,
kimimize aziz nesin'den bir sürgünün anıları'nı hatırlatan tuhaf günler yaşıyoruz.
basılmamış bir kitap için üç tane baskın yapılabildiğini gördük.
demokrasisinin değil; kitap yakmadan dijital kopya silenebilmesinin ileri olduğu bir ülkeymiş burası.
filmini yapmışlardı "eternal sunshine of the spotless mind" diye; bir sonraki seviye "düşünmeden düşüncelerin silinmesi" olacaktır sanırım.
imam sırıtırsa cemaat kırıtırmış diye boşuna söylememiş büyüklerimiz.